کد مطلب:23156 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

آيا اينكه زن دوست ندارد شوهرش با زن ديگر ازدواج كند، از روي حسادت است؟

شما با يك پيش فرض سؤال خود را مطرح كرديد و آن اين كه «زن كه دوست ندارد شوهرش با زن ديگري ازدواج كند از روي حسادت است» و بعد هم فرموديد حسادت يك صفت مذموم است. پس زنان چه بايد بكنند؟ آيا بايد دست از حسادت بردارند؛ يعني، بپذيرند كه شوهرشان چند زن بگيرد يا حسادت بورزند و نگذارند كه در اين صورت دچار يك صفت مذمومي به نام حسادت شده اند. حال آن كه اين پيش فرض، صرفاً يك فرضيه است و فرضيه تا ثابت نشود ثمره علمي نداردو هيچ اثري هم بر آن مترتب نمي شود. بله حسادت يك صفت مذموم و ناپسند است ولي آيا اين صفت مخصوص زنان است، آن هم در مسأله ازدواج مجدد شوهرشان بروز و ظهور پيدا مي كند؟! يا اين كه هر كسي چه زن و چه مرد ممكن است به اين صفت رذيله مبتلا شود، اعم از اين كه در مسأله ازدواج باشد يا در صحنه هاي ديگر زندگي؟ بنابراين اين طور نيست اگر زني دوست ندارد همسرش زن ديگري بگيرد فقط از روي حسادت باشد بلكه اين يك حالت رواني و روحي است كه معمولاً دوست دارند شوهرشان فقط اختصاص به خودشان داشته باشد و دوست ندارند در زندگي شخصي خودشان رقيب داشته باشند، لذا از وجود رقيب نگران هستند. البته بعضي از زن ها نيز ممكن است بپذيرند كه شوهرشان چند زن داشته باشد و هيچ حسادت هم نورزند، بنابراين اولاً اين عدم تمايل زنان به ازدواج مجدد شوهرشان يك حالت رواني است كه اسم آن حسادت نمي باشد بلكه عدم تحمل رقيب در زندگي است و ثانياً اين عدم تمايل عموميت ندارد بلكه بعضي از زن ها راضي مي شوند به ازدواج مجدد شوهر خود و اين بستگي به توافق زن و شوهر دارد و ثالثاً صفت حسادت اختصاص به زن ها ندارد، مردها نيز ممكن است اين صفت ناپسند را داشته باشند. صفت غيرت نيز اختصاص به مردان ندارد. به طور كلي صفات رذيله و همچنين صفات كمال مشترك بين زن و مرد است. در هر صورت صفت حسادت چه در زن و چه در مرد، خواه در امر ازدواج و خواه در صحنه هاي ديگر زندگي از صفات رذيله است و بايد براي زدودن آن از صفحه دل تلاش و مبارزه كرد تا برطرف شود. نكته ديگري كه بايد مورد توجه قرار داد اين است كه اصلاً مقايسه كردن اين دو مسأله صحيح نيست چه اين كه احكام الهي تابع مصالح و مفاسد است؛ يعني، اگر به زن ها اجازه داده نشده كه در يك زمان همسران متعدد داشته باشند به خاطر مصالحي است كه براي زنان و همچنين براي جامعه دارد و اين حكم الهي دائرمدار غيرت مردان نيز نيست زيرا اگر حكم عدم جواز در اينجا بر غيرت مردان مترتب بود با بي غيرت شدن مردان حكم ساقط مي شد، در حالي كه اين چنين نيست و احكام الهي را جز خداوند هيچ كس حق ندارد تغيير دهد. از طرف ديگر اگر داشتن زنان متعددي براي مردان جايز شمرده شده است. اولاً اين حكم را خداوند مقيد به شرايطي كرده است مانند: 1- رعايت عدالت بين زنان، 2- توانايي مرد براي تأمين نفقه زنان و اگر اين شرايط فراهم نباشد اسلام اجازه ازدواج مجدد را نيز به مردان نمي دهد. ولي در هر صورت اين حكم نيز به خاطر مصالحي است كه براي جامعه دارد. بنابراين اولاً اين دو مسأله را نبايد با هم مقايسه كرد و ثانياً بايد بدانيم كه احكام الهي دائرمدار مصالح و مفاسد است نه تمايلات و احساسات انسان ها. {Tحسد سه پيامد ناگوار دارد: T} {T1- ارتكاب گناه:T} گاهي حس حسادت انسان را به گناه وامي دارد. مثلاً تا حسود از فرد مورد حسادت بدگويي و غيبت نكند دلش به اصطلاح خنك نمي گردد و هر گناهي ديگر دانسته يا نادانسته كه از روي حسد برخيزد پيامدي مذموم و مسموم دارد و خلاف شرع مقدس اسلام است. هيچ شكي نيست كه نبايد اين پيامد يعني ارتكاب گناه بروز كند و هرگز نبايد به خاطر حسد دست به گناه زد. {T2- كدورت دل:T} حسد زنگاري است بر روي دل كه صفا و حال مناجات روح بخش را مي گيرد ايمان دل و باور قلب را مي ستاند. عن الصادق(ع): {Hان الحسد يأكل الايمان كما تأكل النار الحطب؛H}{M حسد ايمان را مي خورد چنان كه آتش هيزم را مي خوردM}، {V(سفينةالبحار، شيخ عباس قمي، ماده حسد)V}. ايمانِ دل كه رفت كدورت و كتمان قلب مي آيد و اين پيامدي است بسيار مذموم و مسموم زيرا دل با صفا كه مركب پرواز انسان است بر گِل و خاك تيره مي نشيند، از اين جهت هم علاج حسد ضروري و حتم مي باشد. {T3- ناآرامي روان:T} حسد انسان را به جنجال ها و كشمكش هاي رواني و باطني مبتلا مي سازد و يك ناآرامي رواني و محنت دروني مي آفريند، ازاين رو پيامبر اكرم(ص) فرمود: {Hاقل الناس لذة الحسودH}{M؛ حسود از حيث لذت در بين مردم كمترين لذت (زندگي) را مي بردM}، {V(همان)V}. جز تشويش و دغدغه روان عايدي براي جان ندارد، از اين جهت هم علاج حسد ضروري و حتم مي باشد. {T4- آزردگي جسمي:T} حسد مخصوصاً از آن امراض رواني است كه بيش از بسياري از امراض رواني ديگر، بر جسم اثر مي گذارد و امراض جسماني را هم ولو در درازمدت، به دنبال مي آورد. قال الصادق(ع): {Hالعجب لغفلة الحساد عن سلامة الاجسادH}{M؛ عجب و شگفتي به اين خاطر كه حسدورزان از سلامتي جسم هايشان در غفلت هستندM}، {V(همان)V}. و نيز فرمودند: {Hصحة الجسد من قلة الحسدH}{M؛ سلامتي جسم ناشي از كمي حسد است M}، {V(همان) V}پس از اين جهت هم علاج حسد ضروري و حتم مي باشد. نتيجه كلي اين مي شود كه زن هر چه مي تواند حس حسادت را بكاهد و خود را در برابر چندهمسري شوهر بي اهميت و بي تفاوت سازد. اين كار بيش از اين كه به ديگران سودي رساند به خود زن سود مي رساند و او را از تمامي پيامدهاي مذموم و مسموم پيش گفته، مصون و محفوظ مي دارد. براي آگاهي بيشتر ر.ك: حسد، آيت اللَّه سيد رضا صدر.